De gevaarlijke effecten van overwerken
Een werkcultuur waarin overwerken door werknemers wordt aangemoedigd, zo niet geëist, brengt onnodige schade toe aan de lichamelijke en geestelijke gezondheid en brengt werknemers in gevaar voor burn-out, ziekte en ongevallen. De pandemie heeft overwerken en de daaraan verbonden risico's alleen maar verergerd. Er zijn nieuwe benaderingen nodig om werknemers tegen schadelijk overwerk te beschermen.
De gevaarlijke effecten van overwerken
Enthousiasme voor het werk is een positieve eigenschap in elk teamlid, en die eigenschap heeft zich ontwikkeld tot een cultuur die overwerk waardeert en verwacht. Vaak zijn goede werknemers bereid - of voelen ze zich onder druk gezet - om extra diensten of projecten op zich te nemen, wat resulteert in overuren die niet worden opgespoord en niet worden beloond. En dit, zo blijkt uit studies, veroorzaakt vermoeidheid gerelateerde inschattingsfouten en ongelukken op het werk, en het kan leiden tot mentale en fysieke ziektes.
De extra stress die iedereen ervaart als gevolg van de Covid-pandemie, in combinatie met de vervaagde grenzen tussen werk en privéleven als gevolg van thuiswerken of de extra druk op zogenaamde essentiële werknemers, maakt de overspannenheidscrisis alleen maar erger en brengt steeds meer mensen in gevaar. De pandemie heeft ook eisen gesteld aan de werknemers doordat zij zich moeten aanpassen aan nieuwe technologieën voor de manier waarop het werk wordt gedaan en aan nieuwe bedrijfsmodellen voor de manier waarop organisaties werken.
Voor handarbeiders kan vermoeidheid door overwerk tot ongevallen leiden, terwijl voor administratieve of desk-professionals de kans op het nemen van slechte beslissingen of het geven van verkeerde adviezen toeneemt door overwerk. Hoe gevaarlijk is overwerk, en hoe kunnen de verschillende deelnemers - overheid, werkgevers, werknemers - deze riskante overwerkcultuur bestrijden?
Hoe gevaarlijk is overwerken?
Er zijn steeds meer bewijzen voor de mate waarin vermoeidheid door overwerk een risico vormt voor werknemers en organisaties. Een studie van Insurance Journal toont, naast andere alarmerende bevindingen, een 61 procent grotere kans op letsel bij overwerk, en een toename van de kans op het ontwikkelen van chronische ziekten zoals diabetes, artritis of kanker.
De Wereldgezondheidsorganisatie schat, samen met de Internationale Arbeidsorganisatie, dat in 2016 bijna 400.000 mensen stierven aan een beroerte en bijna 350.000 aan een hartaandoening als gevolg van 55 uur of meer werken per week, en dat tussen 2000 en 2016 het aantal sterfgevallen door hartaandoeningen als gevolg van lang werken met 42% is gestegen, en door een beroerte met 19%.
Ondanks de lang bestaande normen van de IAO (Internationale Arbeidsorganisatie) inzake arbeidstijden, is er nog steeds een gebrek aan toezicht en een mentaliteit dat overwerken, al dan niet financieel beloond, een normale verwachting is. Bedrijven nemen maar al te vaak de gok dat ze veiligheidsvoorschriften overtreden door hun werknemers over te laten werken. En niemand is erbij gebaat: volgens de Amerikaanse organisatie voor veiligheid en gezondheid op het werk (OSHA) daalt de productiviteit na 50 uur werk.
Hoe overwerk tegen te gaan
Dus wat kan er worden gedaan? Er zijn verschillende deelnemers, waaronder de werknemers zelf, die kunnen helpen grenzen te stellen en deze te beschermen om ervoor te zorgen dat werknemers niet het risico lopen ongevallen te veroorzaken of te krijgen of hun geestelijke of lichamelijke gezondheid niet in gevaar brengen door te lang en te hard te werken. Betrokkenheid, bijscholing, taakherschikking en digitale continuïteit zijn allemaal manieren om de productiviteit te verhogen en efficiëntie te genereren. Met andere woorden: minder is meer.
Regeringen moeten prioriteit geven aan het bevorderen en tot stand brengen van een wereldwijd regelgevend/wettelijk kader om het werkmodel vast te stellen, zoals in het Europese geval met de wetgeving die werknemers het recht garandeert om zonder negatieve gevolgen van het werk te worden "afgesloten".
Als onderdeel van de zorg voor het algemeen welzijn van het personeel moeten de werkgevers zelf aandacht besteden aan het vaststellen van realistische en eerlijke flexibele werktijden en de bescherming van de werknemers met een vast maximumaantal werkuren - per week of per ploegendienst - om de veiligheid te waarborgen en bij te dragen tot een gezond evenwicht tussen werk en privéleven voor de werknemers.
Werknemers kunnen zelf helpen een sfeer van welzijn op de werkplek te creëren door deel te nemen en mee te werken aan psychosociale preventieprogramma's en door een positieve en op samenwerking gerichte houding aan te nemen in de werkomgeving.
En in de eerste plaats moeten wij als samenleving de manier veranderen waarop we overwerk zien en verwachten, en onze aandacht verleggen naar het waarderen van het evenwicht tussen werk en privéleven, productiviteit en gezondheid op de werkplek.
Verbetering van de welzijnsaanpak van bedrijven
Er is een strategie nodig om overwerk en de grote schade die het veroorzaakt te bestrijden. Hierbij moet het welzijn op verschillende niveaus tegelijk worden aangepakt: lichamelijk welzijn, emotioneel welzijn, sociaal welzijn en beroepswelzijn. Ondanks het feit dat dit belangrijk is voor het bieden van gezonde en veilige werkomgevingen, melden veel werkgevers dat ze moeite hebben om deze belangrijke onderwerpen te benaderen.
Volgens een recent onderzoek van de Adecco Group voelt een meerderheid van de leidinggevenden zich niet voorbereid om gesprekken over mentaal welzijn te voeren. Uit het onderzoek blijkt dat 54% denkt dat het moeilijk is om het personeel tijdens de pandemie effectief advies te geven over hun mentale welzijn, en 50% zegt ook dat het moeilijk is om op de hoogte te blijven van hoe hun personeel zich voelt.
Dit is belangrijk omdat volgens hetzelfde rapport 28% van de werknemers zegt dat hun mentale gezondheid tijdens de pandemie is verslechterd, en 80% zegt dat hun werkgever verantwoordelijk is voor een betere werkomgeving na COVID-19.
Vooruitgang
Hoewel het de taak van werkgevers is om het beste uit hun personeel te halen en werknemers zich inzetten om te presteren op het niveau dat hun managers van hen eisen, mogen we niet uit het oog verliezen dat alle mensen grenzen hebben als het op overbelasting aankomt. Concentratie- en concentratieniveaus, die nodig zijn voor elk type of niveau van werk, moeten worden gehandhaafd om succesvol en veilig te kunnen presteren, en de wetenschap bewijst dat deze niveaus dalen wanneer de vermoeidheid toeneemt.
Er moet op de werkplek meer overeenstemming en begrip komen voor het feit dat iemand maar een beperkt aantal uren kan werken voordat zijn gezondheid en werkprestaties eronder lijden. Prioriteit geven aan stressvermindering en evenwicht tussen leven en werk is noodzakelijk om overwerk en de schadelijke gevolgen daarvan te voorkomen.